Κωτσίνης, Γ., (2004), Μελίσματα – η τέχνη του ελληνικού κλαρίνου σε είκοσι εννέα μουσικές καταγραφές παραδοσιακών σκοπών, Αθήνα: Φ. Νάκας.

Τί ωφελεί άραγε να καταγράψουμε «κάτι» το οποίο βρίσκεται σε διαρκή κίνηση και μεταβολή; Μεταβολή, όχι μόνο ως προς την ουσία του, αλλά και ως προς το μέγεθος, την ποιότητα του, ενώ βρίσκεται σε διαρκή μετατόπιση στο χώρο; Ακόμη βρίσκεται σε διαρκή μεταβολή και το ίδιο το πλαίσιο  (ιστορικό, κοινωνικό, ιδεολογικό και πολιτισμικό) μέσα στο οποίο κάθε φορά αυτό το «κάτι» αναδημιουργείται, ζει και εξελίσσεται, όπως επίσης εξελίσσεται και ο ίδιος ο παρατηρητής, καθώς και τα μέσα καταγραφής – παρατήρησης. 

Κι όμως, αν και κινείται αυτό το «κάτι», ο άνθρωπος από την αρχαιότητα προσπαθεί να ανακαλύψει τις σταθερές παραμέτρους, τους νόμους και τους κανόνες, καθώς και την ειδική σχέση τους, ώστε με την αλληλοδιαπλοκή τους και την αλληλεπίδρασή τους παράγεται αυτή η παρατηρήσιμη διαρκής κίνηση.

Στο βιβλίο Μελίσματα, μέσα από ένα ταξίδι στον ελλαδικό χώρο και με όχημα μουσικές καταγραφές σε παρτιτούρες και ηχογραφήσεις, γίνεται προσπάθεια να ερμηνευτεί το κινούμενο και διαρκώς μεταβαλλόμενο «μουσικό κάτι». Κάτι που αφορά την τέχνη του κλαρίνου και την μουσική γενικότερα, την τέχνη του ελληνικού κλαρίνου, την τέχνη των παραδοσιακών σκοπών στην Ελλάδα. Ωστόσο, από άλλη ματιά, σκοπός του βιβλίου είναι το ίδιο το ταξίδι (με  βαθύτερο νόημα αυτό της αναζήτησης). Τέτοια βιβλία και εργασίες, θεωρητικά και μουσικολογικές μελέτες, ανθολογίες και συλλογές, όπως και η σχετική δισκογραφική και καταγραφική παραγωγή, θα λέγαμε ότι αποτελούν σταθερές ακτίνες που ανήκουν στον ίδιο τροχό (της μουσικής γενικά) και συμβάλλουν κι αυτά, ώστε να μπει αυτός ο τροχός σε κίνηση (ίσως από διαφορετική σκοπιά και με άλλον τρόπο από αυτόν της βιωματικής και πρακτικής άσκησης της μουσικής).

Τον συγγραφέα δεν τον ενδιαφέρει μόνο ένα υποκειμενικό συμπέρασμα που θα εξαχθεί από μια έρευνα για το ελληνικό πολιτισμικό τοπίο, αλλά το ίδιο το κοίταγμα (το όραμα). Η πρόταση του είναι η αξία της συλλογικής ματιάς. Μια ματιά μέσα από την μουσική παράδοση, από την παράδοση του ελληνικού κλαρίνου, στοχεύει στο κοινό ταξίδι.